Zondag 15 (v/a 39) – Verloren hangt mijn Jezus aan een kruis

Verloren hangt mijn Jezus aan een kruis,
Een tussenstop op weg naar huis,
Regerend, maar van majesteit ontdaan,
Verborgen Heer die zich laat slaan.
Laatdunkend lachen mensen Jezus uit,
Onschuldig gaat hij niet vrijuit –
Een gotspe door de wereld uitgevoerd,
Kapotgeslagen, staand gevloerd.
Ten hemel hijst men hem, een schandpaalvloek,
En stervend zegent die mij zoekt.

t Robert Roth 190112
m Adriaan Koops

Zondag 15/39 (zetting en coupletten – Adriaan Koops)Presentatie; Opname beeld en geluid; Zondag 15, vraag en antwoord 39 (presentatie)

‘Verloren hangt mijn Jezus aan een kruis’ is het lied van een gelovige toeschouwer. Verbijsterd? Of juist met oog voor de gang van Jezus als Koning die op ongedachte wijze de wereld een dienst bewijst? Is het een lied van actieve toelating: dit wilde Jezus doen voor ons, ik laat het Hem doen? De verstilling die Adriaan Koops getroffen heeft verraadt dat de componist misschien wel alle zonet beschreven emoties heeft gevoeld. Het is een naamdicht. De eerste letters van elke regel vormen samen het woord ‘vervloekte’.

Zondag 15

Vraag 39: Heeft het een bijzondere betekenis dat Christus is gekruisigd en niet op een andere wijze is gestorven?

Antwoord:
Ja, want daardoor ben ik er zeker van, dat Hij de vloek die op mij lag, op Zich geladen heeft, omdat de kruisdood door God vervloekt was.